poniedziałek, 17 października 2011

"Zabójcza kolacja i inne zagadki medyczne " Jonathan A. Edlow


Jakiś czas temu zaczął się wielki bum na wątki medyczne w filmach, serialach i literaturze, (tu chyba w najmniejszym stopniu). Nie da się ukryć, że znaczny udział w tym miał i ma nadal serial „Dr House”, w którym skomplikowane i nietypowe przypadki rozwiązywane są przez bardzo specyficznego i charyzmatycznego doktora o imieniu Gregory. Sama jestem jego fanką, choć od telewizji raczej stronię. Zatem, gdy dodatkowo trafiła mi się okazja, by wczuć się w podobne klimaty na łamach książki, to chętnie z niej skorzystałam.

Przedmiotem mojej kolejnej lektury stały się opowieści ze świata białych kitlów pod tytułem „Zabójcza kolacja i inne zagadki medyczne” autorstwa Jonathana A. Edlowa, lekarza zajmującego się diagnostyką oraz medycyną ratunkową. „Po godzinach” przenosi on swoje doświadczenie zawodowe na papier i tworzy książki oraz opowiadania.
Niniejszy tytuł autor zdecydował się podzielić na trzy części: „Człowiek spotyka patogen”, „Środowisko zewnętrzne” i „Środowisko wewnętrzne”.
W pierwszej z nich doktor Edlow przedstawia historie ludzi, którzy doznali uszczerbku na zdrowiu pod wpływem różnych patogenów (czynników chorobotwórczych), czyli bakteriom, które wywołują różne przypadłości. I w taki sposób dowiadujemy się, czym jest botulizm oraz poznajemy rys historyczny dotyczący zatrucia jadem kiełbasianym. Przyglądamy się bliżej Salmonelli wywołującej tyfus brzuszny lub przekonujemy się, czym może zarazić małe dziecko ryba akwariowa.
Następnie autor opowiada czytelnikowi o nietypowych przypadkach zaistniałych pod wpływem czynników świata zewnętrznego. Wyróżnię tu historię „Dwa kleszcze z Jersey”, która świetnie podkreśla wagę zagrożenia ze strony tych pajęczaków albo groźne następstwa po spożyciu wilczej jagody. Okazuje się też, że nie trzeba specjalnie głęboko doszukiwać się zagrożeń czyhających na nasze zdrowie – na jego wpływ może mieć nawet źle działający wentylator powietrza.
Ostatnia część książki wskazuje na zagrożenia wypływające ze środowiska wewnętrznego. Tak poznajemy zaburzenia i ich następstwa ze strony tarczycy, a osoby permanentnie odchudzające się dowiedzą się, czym grozi „wypełnianie” żołądka płatkami owsianymi czy też otrębami zbożowymi (wiem, że jest wiele młodych osób, które przesadnie to praktykują).

Wszystko to stanowi bardzo fascynującą lekturę. Dzięki niej można dowiedzieć się o wielu szczegółach dotyczących różnych schorzeń, zaburzeń, o których na co dzień się nie myśli, albo o czynnikach je wywołujących, których zagrożenia w żaden sposób się nie spodziewamy lub uważamy, że to nas na pewno nigdy nie będzie dotyczyć – nic bardziej mylnego. Przykład? Chorób przenoszonych przez kleszcze jest sporo i równie wiele z nich kończy się tragicznie dla ludzi – niby każdy o tym wie, ale i tak sama będąc na spacerze w lesie, spotykam ludzi, którzy są kompletnie nie odpowiednio ubrani w stosunku do miejsca, w którym spędzają czas. Innym świetnym przykładem jest zapełnianie żołądka otrębami – świetna sprawa, bo nie chce się jeść, gdy te pęcznieją w brzuchu, ale co jeśli ich ilość, jaką sobie serwujemy, dosłownie zamyka drożność jelit?
Fakt, że „Zabójcza kolacja i inne zagadki medyczne” otwiera oczy na wiele istotnych aspektów dotyczących naszej kondycji zdrowotnej. To jej niewątpliwy plus. Kolejnym są ciekawe i naprawdę dobrze opisane przypadki, z którymi miał styczność autor.
Nie obyło się jednak w moim przypadku bez odczuć negatywnych. Język, jakim operuje autor jest chwilami typowo medyczny i nie wszystko jest jasne oraz klarowne. Ponadto odniosłam wrażenie, że tytuł ten jest czasami niepotrzebnie (albo na siłę) wydłużany za pomocą przytaczania wielu historycznych przypadków występowania danych przypadłości. Gdyby skrócić znacznie rysy historyczne, to lektura nie stawałaby się w pewnym momencie męcząca i od początku do końca czytałoby się ją z dużym zainteresowaniem.

Ostatecznie stwierdzam, że „Zabójczą kolacją i innymi zagadkami medycznymi” najmocniej będą zainteresowane osoby związane w jakimś stopniu z medycyną lub fanatycy takich klimatów. Wielbiciele „Dr House’a” też się odnajdą w tym tytule, ale fajerwerków nie wróżę.
Ostateczną decyzję pozostawiam Wam oraz Waszym preferencjom.

Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Literackiemu.

Ocena: 4/6

53 komentarze:

  1. Jako przedstawicielka służby zdrowia, z chęcią przeczytam tę książkę:)))
    Pozdrawiam!!

    OdpowiedzUsuń
  2. Kasandro - nie wyobrażałam sobie innej odpowiedzi w Twoim przypadku. :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Jestem bardziej niż zainteresowana tą pozycją - miałam nadzieje, że książka trafi do mnie, ale trudno... póki co zadowolę się Twoją recenzją, która tylko jeszcze bardziej pobudziła mój apetyt:)))
    Pozdrawiam gorąco:)

    OdpowiedzUsuń
  4. Isadoro - heh, Ty też nie jeden raz zgarniałaś książki, na które ja miałam ochotę. ;) Takie to już brutalne prawo natury chyba. ;)

    OdpowiedzUsuń
  5. Jestem fanką House'a i tych wszystkich zagadek medycznych, które czasem wydają się wręcz nieprawdopodobne, więc myślę, że książka przypadnie mi do gustu :) Póki co dodaję do listy :)

    OdpowiedzUsuń
  6. Brzmi świetnie, i choć nie przepadam za biologią (co koliduje z moim profilem no ale cóż zrobić) to książkę z chęcią przeczytam. Zawsze tym można wzbogacić swoją wiedzę. Posługując się podanym przez ciebie przykładem kleszcza, skąd możemy wiedzieć czy kiedyś nam się może nie przydać wiedza np. jakie choroby przenosi? Tzn. oprócz tych których się uczymy w szkole typu borelioza czy zapalenie opon mózgowym ;) Warto przeczytać, chociażby w celu samokształcącym ;D

    OdpowiedzUsuń
  7. Ja jestem wielbicielką ,,Dr House’a” , więc myślę, że odnajdę się w tej pozycji i może dowiem się wielu medycznych ciekawostek. Czas pokaże ;-)

    OdpowiedzUsuń
  8. Raczej nie dla mnie, bo medycyna jakoś nigdy specjalnie mnie nie kręciła, a fanką "Dr. House'a" też nie jestem, więc...
    Mimo to dalej jestem zakochana w Twoich recenzjach - nieważne, o czym piszesz i tak czyta się to świetnie :D

    OdpowiedzUsuń
  9. Gabrielle - dokładnie tak, masz rację. warto wiedzieć jakie zagrożenia niektóre stworzenia czy bakterie ze sobą niosą.

    OdpowiedzUsuń
  10. Cyrysiu - to witam w klubie. ;) Miłej lektury życzę jak już się zdecydujesz. :)

    OdpowiedzUsuń
  11. Catalino - dziękuję bardzo, ja też czuję sentyment do twoich. :D

    OdpowiedzUsuń
  12. Kiedy zaczynałam naukę w liceum praktycznie cała moja rodzina i znajomi byli przekonani, że po maturze i studiach medycznych zostanę wybitną lekarką. Co więcej, moje przekonanie w tej kwestii było równie silne jak ich. Nawet na maturze zdawałam pisemnie biologię. Jakież było zdziwienie mojej rodziny, kiedy zakomunikowałam, że nic z tego nie będzie. Od książek medycznych uciekam gdzie pieprz rośnie. Dlaczego? Robiłam kiedyś badania na ten temat wśród pewnej grupy społecznej. Wniosek: takie książki/filmy działają destrukcyjnie na psychikę i w nadmiarze wywołują chorobę o nazwie hipochondria. Książka raczej nie dla mnie. Za bardzo cenię sobie swoje dobre samopoczucie. Niemniej, recenzja super! :-)

    OdpowiedzUsuń
  13. Agnieszko - miałam nawet w planie napomknąć w recenzji by nie czytali jej hipochondrycy, ale ostatecznie darowałam sobie ten komentarz. ;) I wcale nie dziwię się temu, co napisałaś. :)

    OdpowiedzUsuń
  14. Choc zapowiada się ciekawie, myślę, że bardziej do gustu przypadnie mojej mamie. A i ja na tym może skorzystam...

    OdpowiedzUsuń
  15. Mery - to poleć lekturę mamie jeśli uważasz, że będzie zadowolona. :)

    OdpowiedzUsuń
  16. Fanką dr House`a nie jestem zbytnio, ale książka wydaje się cikeawa, sądząc po recenzji :)

    OdpowiedzUsuń
  17. Taki jest świat - nie pozostaje Ci nic innego jak sprawdzić to w praktyce. :)

    OdpowiedzUsuń
  18. Swoją wiedzę poszerzać warto zawsze, a że najłatwiej wszelkie trudne fakty zadomowiają się w naszej głowie właśnie poprzez literaturę nie wiadomo od dzisiaj. A ja uwielbiam poznawać wszystkie takie szczególiki, na które zazwyczaj, w trakcie naszej edukacji, nie zwraca się żadnej uwagi. Taka moja przekorna natura, że zapamiętuję bez problemu wszystko, czego pamiętać nie muszę :)

    OdpowiedzUsuń
  19. Ehhhhhhh, ja pracuję w branży medycznej i mam już jej tak dosyć, że sama myśl o czytaniu na ten temat mnie odrzuca. Ale recenzja świetna, jak zawsze :)

    OdpowiedzUsuń
  20. Alu - no proszę, pozazdrościć. :) W takim układzie musisz przeczytać. :)

    OdpowiedzUsuń
  21. Danusiu - nie dziwi mnie Twoje podejście w takiej sytuacji. ;) Dzięki i pozdrawiam. :)

    OdpowiedzUsuń
  22. Tak z pięć lat temu pewnie bym się na "Zabójczą kolację" skusiła, teraz ewentualnie kilka zagadnień wybiórczo bym sobie przeczytała :)

    OdpowiedzUsuń
  23. Silaqui - może po prostu przechodzi się w życiu taką fazę lubowania się w tych klimatach, kto wie?:) Może i ja kilka lat temu byłabym nią urzeczona?:)

    OdpowiedzUsuń
  24. Tę książkę mam w swoich najbliższych planach czytelniczych:)

    OdpowiedzUsuń
  25. Pewnie tak - kiedyś lubowałam się w nowinkach i ciekawostkach z świata medycznego, teraz po prostu lubię czasem coś na ten temat przeczytać :)

    OdpowiedzUsuń
  26. Książka ma bardzo chwytliwy tytuł, od razu przykuł moją uwagę ;) Mnie również podobają się wątki medyczne, ale bynajmniej nie dzięki dr House'owi - ale to nie miejsce na moje historie...
    Co do moich chęci wobec tej pozycji... Owszem są, ale nie naglące ;)
    Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  27. Książka raczej nie dla mnie, jak naczytam się o tylu chorobach i czyhających na nas zagrożeniach to nie będę mogła spokojnie spać.

    OdpowiedzUsuń
  28. Evito - cieszę się. :)

    Silaqui - mam chyba podobnie. :)

    OdpowiedzUsuń
  29. Cinnamon - i słusznie, to nie tytuł, który wymaga absolutnego pierwszeństwa. :)

    OdpowiedzUsuń
  30. Dosiaku - no właśnie, takie zagrożenie też istnieje wobec niektórych czytelników, więc może lepiej odpuść. ;)

    OdpowiedzUsuń
  31. Jak tylko przeczytałam tytuł tej książki pierwsze moje skojarzenie: o rany Hannibal Lecter powraca!(sama nie wiem dlaczego, aż tak mnie poniosło:)) Szybko jednak przeczytałam Twoją recenzję i nieco się uspokoiłam:) Książka zapowiada się naprawdę ciekawie, chętnie po nią sięgnę:)

    OdpowiedzUsuń
  32. Madlen - nieee, z Hannibalem ta książka nie ma nic wspólnego. :) Jako ciekawostka jest całkiem dobrą lekturą. :)

    OdpowiedzUsuń
  33. Oprócz lektury można się chyba jeszcze wiele dowiedzieć na temat zagrożeń i chorób, więc to jest mocny atut. Ja bardzo lubię "Housea" i choć z medycyną nic więcej nie mam wspólnego, skusiłabym się.

    OdpowiedzUsuń
  34. Książka na pewno przydałaby mi się teraz,ponieważ mamy taki temat z biologi o różnych chorobach typu Salmonella. :)

    OdpowiedzUsuń
  35. Jungra -więc tym bardziej musisz szukać. :)

    OdpowiedzUsuń
  36. To ja bardzo chętnie - lubię takie medyczne ciekawostki.
    No i uwielbiam House'a....

    OdpowiedzUsuń
  37. Beatrix - w takim układzie nie pozostaje Ci nic innego jak polować...:)

    OdpowiedzUsuń
  38. Uwielbiam takie książki ! Już biegnę do biblioteki ! Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
  39. Szkicowniku - biegnij, biegnij tylko ostrożnie. ;)

    OdpowiedzUsuń
  40. Sama nie wiem.. Może przeczytam jak spotkam w bibliotece;)
    {centerbook.blog.onet.pl}

    OdpowiedzUsuń
  41. jest coś dziwnie fascynującego w takich książkach... bardzo chętnie przeczytam, jeżeli gdzieś dorwę.

    OdpowiedzUsuń
  42. Kasiek - prawda?:) też mnie do niej ciągnęło. :)

    OdpowiedzUsuń
  43. Za Housem chyba jednak nie przepadam, jednak sama książka wydaje się być interesująca :) Przynajmniej Twoja recenzja mnie zaciekawiła.
    Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  44. Marta- w takim układzie pozostaje mi tylko Ci ją polecić. :)

    OdpowiedzUsuń
  45. Wiesz, przyzwyczajona do częstotliwości Twoich wpisów kompletnie nie mogę się dostosować. Mimo że minął dopiero tydzień, ja wchodzę tu po raz dziesiąty żeby upewnić się, czy niczego nowego na pewno nie dodałaś! :)

    OdpowiedzUsuń
  46. Alu - hihi, mnie samej jakoś tak "dziko" w związku z tym, ale czuję się dzięki temu lepiej. :)

    OdpowiedzUsuń
  47. Demismo - czasem zdarza się, że sięgamy po książkę, której nigdy byśmy się po nas samych nie spodziewali. :)

    OdpowiedzUsuń
  48. Odpowiedź :
    O! :D To się cieszę, że wreszcie udało mi się całkowicie wstrzelić w Twoje gusta książkowe! :) Pozdrawiam gorąco w ten chłody, jesienny wieczór.

    OdpowiedzUsuń
  49. Trafiłaś w sedno, Ewo, z tą Panią Bovary. W żadnym wypadku nie można jej czytać na siłę, nie będzie to wtedy lektura miła. Wymuszone czytanie pozbawia jej całego uroku i wdzięku. Jednakże z pewnością jest powieścią, o której warto pamiętać, której warto poświęcić uwagę :)

    OdpowiedzUsuń

SPAM, reklamy, wulgaryzmy oraz komentarze niezwiązane z tematyką wpisu bezwzględnie usuwam.