"1Q84" Haruki Murakami

Znacie to uczucie bardzo długiego oczekiwania na możliwość przeczytania książki pisarza niemal wszechobecnego? Media co jakiś czas przypominają o mającej się niebawem ukazać nowości sygnowanej nazwiskiem sławy świata literackiego, a rozliczne recenzje wcześniejszych publikacji obiecują niezapomniane wrażenia podczas lektury. Nie jestem żadnym wyjątkiem, który na powyższe pytanie odpowiedziałby przecząco. Bardzo długo przyszło mi czekać na pierwsze chwile sam na sam z twórczością Harukiego Murakamiego.

W ostatnim czasie „padłam ofiarą” udanej akcji wzajemnego wypożyczenia niektórych okazów własnych biblioteczek z osobą z blogowego świata (i tu ukłony w kierunku Książki w mieście). Po otwarciu przesyłki moim oczom ukazały się same atrakcyjne tytuły, będące wyśmienitymi kąskami dla mojej bibliofilskiej duszy. Wśród nich znalazł się osławiony już tytuł Harukiego Murakamiego – „1Q84”. Choć o książce tej przeczytałam niezliczoną ilość pochlebnych recenzji, to tak do końca nie wiedziałam, czego się spodziewać. Pisarz i jego twórczość były dla mnie jak egzotyczna potrawa, której zawsze chciałam skosztować, ale obawiałam się, że jej walory smakowe mogą nie być zbieżne z moim gustem. Jak było w istocie? O tym za chwilę. Najpierw kilka słów o samej fabule.

Ta podzielona jest na zapis życia dwóch osób. Tengo – umysł ścisły lubujący się w naukach matematycznych, jednak z zamiłowaniem do pisarstwa, w którym stawia swoje pierwsze kroki. Wolny ptak spełniający raz w tygodniu swoje erotyczne fantazje z kochanką.

Aomame – kobieta o dwóch twarzach. Na co dzień i oficjalnie instruktorka sztuk walki, która w czasie wolnym od pracy przeistacza się w bezwzględną zabójczynię niepozbawioną jednak zasad. Aomame jest osobą inteligentną, świadomą swoich atutów, wad oraz potrzeb. Nie gardzi licznymi seksprzygodami z mężczyznami poznawanymi na jedną noc. Losy tych dwojga bohaterów już kiedyś się zbiegły. Po wielu latach zanosi się na to, że znów przyjdzie im się spotkać. W jakich okolicznościach?

Murakami splata losy tych dwóch osób w nader interesujący sposób. Nim jednak do tego dojdzie, daje możliwość wnikliwego poznania każdej z osobna. Wszystko to łączy ze sobą przy pomocy wątków magicznych osadzonych w twardej rzeczywistości, elementów grozy, a także dobrej, choć często dosadnej erotyki.

„1Q84” nie jest powieścią z gatunku banalnych i komercyjnych. Nie będę też nikogo zapewniać, że każdy, kto tylko zechce, polubi jego styl od pierwszego wejrzenia i pozostanie mu wierny, ponieważ dla mnie samej proces poznawania specyfiki jego talentu literackiego nie był łatwy. I choć nie jest to może powieść, która za sprawą fabuły wciąga czytelnika od pierwszej strony, to ma ona w sobie magiczną moc wpływania na wyobraźnię, i takiego przedstawiania zdarzeń, że nie sposób o niej zapomnieć.

Wielu z Was już pokochało Murakamiego, czy ci, którzy jeszcze go nie znają, również mają szansę na miłość od pierwszego przeczytania? Tego obiecać nie mogę, ale wiem, że warto dać mu szansę. Sama do twórczości tego pisarza na pewno jeszcze kiedyś wrócę.

Ocena: 4/6