Witam się i ogłaszam wyniki konkursu :)

Witam Moi Drodzy w nowym miejscu! Cieszę się, że  w końcu zdobyłam się na odwagę i zdecydowałam zacząć od nowa (w pewnym sensie, oczywiście). Choć sama decyzja może i nie była specjalnie skomplikowana to jej realizacja już wymagała troszkę czasu i poświęcenia. A to wybór szablonu…a to dodanie wszystkich blogów do „obserwowanych”…wklejenie wszystkich banerów…I na koniec – poinformowanie Was o zmianie. Na szczęście udało mi się to wszystko jakoś „ogarnąć” w przyzwoitym tempie i oto jestem! Mam nadzieję, że się zadomowię na Bloggerze, a  Wy mi w tym pomożecie, odwiedzając mnie, komentując i zwyczajnie…pamiętając…:)

Dobrze, ja tu gadu gadu, a tu konkurs czeka na rozstrzygnięcie. Dziękuję za wszystkie historie! Każda ma swój niepowtarzalny klimat i jest zabawna na swój sposób, choć niektóre były podszyte strachem albo i zagrożeniem życia lub zdrowia…;)

Mimo moich próśb i gróźb zamieszczonych w regulaminie konkursu i tak musiały się znaleźć dwie takie osoby, które do zasad się nie zastosowały. Afge14 – historię podała, książkę wybrała, ale gdzie adres e-mail, chociażby? MuadiM – historia świetnie opisana i naprawdę miała duże szanse na wygraną, ale gdzie wybór książki?:) Mimo prośby o dokonanie go, nie doczekałam się odpowiedzi, a wyników konkursu nie mogłam odwlekać w nieskończoność, więc…przykro mi. Muszę być konsekwentna względem swoich własnych słów, mimo że zasady i tak nagięłam, prosząc o nadrobienie zaległości.

Ponieważ postaraliście się pięknie i Wasze opowieści przypadły mi do gustu, postanowiłam nagrodzić dwie osoby!:) Jedna zostaje wybrana przeze mnie osobiście, a druga zostanie wylosowana spośród przeze mnie wyróżnionych.

Pierwszą osobą wygrywającą jest…Elizz za historię może niezbyt smaczną i przyjemną, ale…powalającą komicznością sytuacji…;) Ciotce na pewno nie było do śmiechu, ale mnie zdecydowanie jest. ;) Do Ciebie powędruje "Strefa cienia: Trzy lata z psychopatą - historia prawdziwa" Wiktorii Zender. Gratuluję!

A teraz osoby wyróżnione, są to: Anek7, Cyrysia, Zaczytana w chmurach (za „Babcia padaj!” ;) ), Szkicownik oraz Avo_lusion  (żałuję, że nie zamieściłaś więcej takich perełek;) ). Uruchamiam maszynę losującą…losuję…i…ta dadam, drugą osobą wygrywającą jest:

Gratuluję Anek! Do Ciebie poleci „Umierający dandys” Mari Jungstedt.

Za chwilę się z Wami skontaktuję poprzez e-mail.

Na zakończenie zostawiam Wam obie zwycięskie opowiastki:

Historii Elizz proszę nie czytać przed lub w trakcie jedzenia. ;)

„Otóż, dwa lata temu na Święto Zmarłych zjechała się cała rodzina do babci na wieś. I wszystko było okej, do pewnej nocy. U babci na wsi, nie wiem czemu, ale ubikacja jest na zewnątrz - taki drewniany wychodek. No i mojej cioci w rozmiarze XXXL zachciało się w nocy siusiu. Założyła skórzane pantofle wujka i wyszła. Niestety, coś gruchnęło, wychodek nie wytrzymał i ciocia wpadła w we wszystkie odchody :D ale to nic. Zaczęła krzyczeć, gdyż sama nie mogła się wydostać. Te odchody zaczęły ją zasysać, a nikt jej nie słyszał. Jak wyszliśmy przerażeni, co się dzieje, to się okazało, że ciotka pływa już w tych odchodach po szyję :/ co gorsza, wujek zamiast ją ratować, popadł w rozpacz, że założyła te jego skórzane buty! Mężczyźni próbowali wyciągnąć ciotkę, ale to na nic, bo była za ciężka i za bardzo ją zassało. Więc rzucili jej linę, jakoś się obwiązała i wyciągnęli ją samochodem! Ale to nie koniec historii - było dość zimno, jak to w listopadzie. Ciotka w odchodach, zaczęli ją wodą polewać tam na tym dworze, żeby ją obczyścić. Problem w tym, że ciotka była z Warszawy i przyjechała pociągiem. Z samiuśkiego rana zabrała się z córką i pojechały. Dalej opowiadała nam, że facet w pociągu nie mógł z nimi wytrzymać i zaczął krzyczeć, że ciotka chyba rodzi, bo tak piekielnie śmierdzi (ale musiało jej być wstyd, masakra). W domu, gdy wzięła gorącą kąpiel to na dodatek jej mięśnie odmówiły posłuszeństwa i córka musiała zadzwonić po pogotowie. I wszystko byłoby okej, gdyby nie to, że jeden z sanitariuszy, którzy sprowadzali ciotkę na noszach, złamał rękę! :D Ale na szczęście wszystko skończyło się dobrze, ciotka zdrowa, a ta opowieść - no cóż, cała rodzina uważa ją za świetną anegdotkę.”

Historia Anek:

„Najpierw mówię potem myślę. Czasem prowadzi to do sytuacji niezbyt przyjemnych, ale często jest bardzo zabawne. Do historii przeszło moje wezwanie rzucone w pewnej klasie w moim gimnazjum - cytuję: "Dwóch silnych, niekoniecznie mądrych potrzebuję na gwałt w bibliotece!"... Nie miałam na myśli nic zdrożnego - ot, chciałam, żeby przesunąć regał bez wyjmowania z niego książek...

Dodam jeszcze, że klasa w której się "wygłupiłam" już jakiś czas temu ukończyła gimnazjalną edukację, ale byli uczniowie do dzisiaj przy okazji różnych spotkań mniej lub bardziej oficjalnych przypominają tę wpadkę...”