"Pan Przypadek i trzynastka" Jacek Getner

seria/cykl wydawniczy: Detektyw Jacek Przypadek tom 1

wydawnictwo: Poligraf

data wydania: luty 2013

ISBN: 9788378560913

liczba stron: 202

    Powieści z zagadką w tle na naszym rynku wydawniczym jest bez liku, prawda? Jednak jak wiele jest takich, które klimatem przypominają powieści detektywistyczne z dawnych lat? Z tą szczególną aurą, żywcem wyjętą z zapisu przygód Sherlocka Holmesa? Oj niewiele… zwłaszcza tych pisanych przez polskich autorów.

    Dlatego gdy zamajaczyła mi w oddali perspektywa takiej lektury, bez wahania zgodziłam się po nią sięgnąć. Zwłaszcza że obiecano mi wyjątkowego detektywa w roli głównej, który nie tylko miał mieć w sobie coś ze wspomnianego już Sherlocka Holmesa, ale także być po trosze porucznikiem Borewiczem i doktorem House’m w jednym. Mieszanka wybuchowa - można by rzec… Kto miał stać się ucieleśnieniem tych trzech postaci? Syn szanowanego adwokata Fryderyka Przypadka – Jacek. Jeśli pomyśleliście w tym momencie, że Jacek zasila grono prawników, jak przystało na kontynuatora rodzinnej tradycji, to nic bardziej mylnego. Nasz bohater bowiem to lekkoduch, nie przykładający specjalnej wagi do swej przyszłości. Interesował go jedynie maraton, do którego sukcesywnie trenował. Jednak już niebawem ten stan rzeczy miał się zmienić, bo oto nagle z mieszkania sąsiadki Jacka - Irminy Bamber giną cenne obrazy. Pani Irmina, darząc znajomego dużą sympatią oraz zwyczajnie mając nosa do jego detektywistycznych predyspozycji (o których sam zainteresowany pojęcia nie miał), zleciła mu odszukanie złodzieja dzieł sztuki. I tak zaczęła się przygoda Jacka Przypadka z rozwiązywaniem kryminalnych zagadek.

    Zaczęła się i na dobre rozkręciła, jak pokazuje powieść Jacka Getnera  (znacząca zbieżność imion), zatytułowana „Pan Przypadek i trzynastka”. Mamy tu więc serię sytuacji i zdarzeń z  Panem Przypadkiem w roli głównej, czyli szukanie zaginionych znaczków, zastanawianie się nad kwestią prawidłowego położenia żyrandola a także zapoznawanie się z wizją scenariusza reklamy męskich majtek, którą napisał sam Fredro. Jednak nie na samym Jacku akcja opowieści się opiera, bowiem pojawia się w niej także bardzo charakterystyczny bohater, będący kolegą detektywa – Błażej, znany jako Młody Bóg Seksu, żyjący w przeświadczeniu, że wszystkie kobiety do niego lgną i nie są w stanie oprzeć się jego urokowi.

    Tak pokrótce przedstawia się fabuła kolejnej książki Getnera, którą miałam przyjemność czytać. Kolejnej, ponieważ poprzednią była „Dajcie mi jednego z was” (którą opisywałam tu-link). Czy najnowsza powieść tego autora wypada lepiej? Od strony czysto technicznej – tak i to o niebo lepiej. W „Dajcie mi jednego z was” kwestia edytorska pozostawiała wiele do życzenia, w „Panu Przypadku…” widać, że pisarz wziął sobie liczne uwagi recenzentów do serca.

    Jeśli chodzi o sam pomysł na fabułę w obu powieściach, to nie jestem w stanie dokonać jednoznacznej oceny, która z pozycji jest lepsza, a to dlatego, że opowiadają zupełnie inne historie i są utrzymane w zupełnie odmiennych klimatach. W „Panu Przypadku…”  bardzo wyraźnie daje się odczuć iście holmesowski klimat opowieści – kto czytał choć jedną z książek Doyle’a, na pewno będzie wiedział, o czym mówię. Cechy charakterku doktora House’a też odnajdziemy w bohaterze Getnera – Jacek Przypadek jest niezwykle bystry, przebiegły i inteligentny. Na temat uroku porucznika Borewicza nie zamierzam się wypowiadać, bo ile kobiet, tyle gustów.

Ponadto w miarę podążania za akcją jest coraz zabawniej – naprawdę możemy się pośmiać. Niezwykle zabawną postacią jest Błażej Sakowicz, mocno przekonany o swoim nieodpartym uroku i ogromnej sile oddziaływania na kobiety – tak jest w tym przekonaniu utwierdzony, że aż przy tym przekomiczny.

    W ostatecznym rozrachunku „Pan Przypadek i trzynastka” wypada całkiem dobrze i budzi nadzieję, że kolejne części serii utrzymają poziom pierwszej z nich, a może nawet ją prześcigną. Życzyłabym sobie, by autor w kolejnych utworach nie tylko pozostawił postać Błażeja, ale jeszcze mocniej ją rozbudował, nie pozbawiając jej przy tym tego charakterystycznego i narcystycznego uroku.

    Książkę mogę śmiało polecić każdemu, a w szczególności fanom Holmesa (jako urozmaicenie) i zwolennikom wątków detektywistycznych.

Ocena: 4/6

Za możliwość przeczytania książki dziękuję jej autorowi Jackowi Getnerowi.

Recenzja bierze udział w wyzwaniach: "Pochłaniam strony, bo kocham tomy!!!!" (202 strony) oraz "Polacy nie gęsi, czyli czytajmy polską literaturę!".