"Zabawka Boga" Tadeusz Biedzki

Jak w każdy piątek zapraszam wszystkich na Dyskusyje. Dziś jest tam mój dzień i mówimy o tym, czy Stephen King wypada lepiej na ekranie, czy też na kartach swoich powieści - KLIK. :)

**************************************************

wydawnictwo: Bernardinum

data wydania: 10 października 2013

ISBN: 9788378232506

liczba stron: 328

Czasem po prostu czuje się wewnętrzny przymus i musi się to zrobić! Bo nie można spokojnie pracować ani spać, a czytanie książek z ulubionego gatunku nie daje takiej przyjemności, jak dotąd… W takim momencie nie ma innego wyjścia… Po prostu trzeba przeczytać coś, co swoją tematyką i klimatem skrajnie odbiega od naszych dotychczasowych upodobań.

zdjęcie pochodzi z książki

Podjęłam to ryzyko w ostatnich dniach i sięgnęłam po książkę, która normalnie nie powinna mnie zainteresować nawet przez ułamek sekundy. A jednak jej się to udało! I nie poświęciłam jej krótkiej chwili, ale całkiem pokaźny kawałek czasu, bo… była (i jest) naprawdę dobrze napisana.

Do rzeczy jednak! Nazwisko Tadeusza Biedzkiego nie było mi dobrze znane. Kiedyś się co prawda o uszy obiło i – co pewniejsze – wpadło w oko podczas obserwowania internetowych dyskusji o książkach, ale o tym autorze niewiele mogłabym powiedzieć. A okazuje się, że to doświadczony pisarz. Swego czasu współpracował z „Polityką” oraz „Przeglądem Tygodniowym”, potem przyszedł czas na „Trybunę Śląską”. Ponadto jest wytrawnym biznesmenem i… podróżnikiem. To z zamiłowania do podróży właśnie narodziła się książka „Sen pod baobabem” oraz ta, o której dziś wam opowiem, mianowicie „Zabawka Boga”.

zdjęcie pochodzi z książki

Pewnego dnia Autor dostaje list. Niby nic nadzwyczajnego, prawda? A jednak okazuje się, że jest to wiadomość od dawnego przyjaciela, który został zakonnikiem i zamieszkał w Etiopii. Andrzej (wspomniany przyjaciel Autora) przekazuje mu informację o istnieniu pewnej niezwykłej pamiątki sprzed… dwóch tysięcy lat! I nie jest to byle jaki przedmiot… Odnalezienie go może naprawdę dużo namieszać w głowach naukowców, historyków, jak i chrześcijan. Zakonnik sugeruje w liście do Autora, że chciałby, aby to właśnie on zajął się poszukiwaniami niesamowitej pamiątki, ale daje mu możliwość samodzielnego podjęcia decyzji, czy zaangażuje się w całe przedsięwzięcie. Jednak kto nie podjąłby ryzyka, aby choć spróbować dotrzeć do takiego znaleziska i móc popatrzeć na coś, co ma ponad dwa tysiące lat i należało do…? Ale tego już wam nie zdradzę, sami dowiedzcie się, do kogo.

Autor wraz z żoną podejmuje się wyzwania i wyrusza w długą podróż szlakiem wytyczanym przez wskazówki przyjaciela, ale żeby sprawa nie była nazbyt prosta, wskazówki te są zaszyfrowane w wierszu napisanym po łacinie. Z niemałą pomocą pewnego księdza udaje się w końcu przetłumaczyć tekst. Wynika z niego, że by odkryć tę intrygującą tajemnicę, muszą przebyć drogę z Jerozolimy aż do Efezu. Choć ta długa podróż w końcu staje się faktem, to nie będzie ona prosta, łatwa i zawsze przyjemna, w dodatku zostanie niesmacznie okraszona licznymi niepowodzeniami.

Gdy już mi się wydawało w trakcie lektury, że znam dalszy przebieg zdarzeń, Autor zrobił mnie w przysłowiowego konia, bo niespostrzeżenie cofnął się w czasie do 36 r.n.e! Potem zabrał mnie do roku 1186 i ówczesnej Jerozolimy, potem do Damaszku, Rohy i Prowansji. Cała historia kończy się znów w naszych czasach.

zdjęcie pochodzi z książki

Przedstawiona w „Zabawce Boga” podróż w czasie i przestrzeni jest naprawdę fascynująca i odsłania przed czytelnikiem nieznane miejsca oraz zagadnienia, o których wcześniej nie słyszał (tak przynajmniej było w moim przypadku). By nie być gołosłownym, Autor dzieli się z czytelnikiem wieloma fascynującymi, ukazującymi piękno odwiedzanych miejsc, fotografiami. Nie da się też narzekać na tempo akcji, bowiem cały czas coś się dzieje. Reasumując, mamy tu interesującą historię, która jest połączeniem fikcji z tym, co wydarzyło się naprawdę (zakładając, że po książkę sięgnie osoba wierząca, która tak to właśnie odbierze), a wszystko to umieszczone jest na podróżniczym tle.

Kto lubi takie zestawienia, chyba nie powinien dłużej się zastanawiać, czy warto po „Zabawkę Boga” sięgnąć. Warto, a jakże!

Ocena: 5/6

Za możliwość przeczytania książki dziękuję wydawnictwu Bernardinum.

Recenzja bierze udział w wyzwaniu: